Hoofdstuk 3
...Het was allemaal mijn schuld. Mijn broer was heus niet zo dom dat hij zomaar in water zou gaan zwemmen waar het hartstikke diep was en de stroming hard. Nee, het was opzet. En het was allemaal mijn schuld.. 'Aleeeec! luister nou eens!'
'Alec, ik heb nu al 5x geprobeerd je duidelijk te maken dat.. En je luistert gewoon niet!' Even was ik uit het veld geslagen, maar toen vroeg ik geforceerd kalm: 'Wat is er dan?' Ze haalde diep adem en piepte: 'Ik ben zwanger..'
'Maar dat is geweldig!' riep ik met een glimlach, en ook op Grace' gezicht verscheen er een.
En omdat er een kleintje aankwam, moesten we hard werken. We probeerden zoveel mogelijk te verdienen met groente´s, schilderijen en fooien, maar er kwamen natuurlijk ook rekeningen. Gelukkig bleef er toch altijd genoeg over om van te leven, niet te luxe, maar gewoon, goed genoeg.
En toen was de bevalling begonnen. Grace wilde thuis bevallen, maar ik had totaal geen idee van wat ik moest doen. Gelukkig ging alles toch goed.
Want na die uren hadden we twee kleine baby's in onze armen. Neveah en Genesis. Onze kleine mooie meisjes.
En nadat ze geboren waren, groeide de tweeling ongelofelijk hard. Binnen de kortste keren liepen ze alweer hand in hand in de tuin, zonder enkele moeite. Ook het praten en op het potje gaan ging hun goed af.