Hoofdstuk 2
Vandaag was het de grote dag. Ik keek in de spiegel. Mmm.. Kon er mee door, toch? Ik probeerde alles nog wat te fatsoeneren, maar dat had toch geen zin, want alles was al klaar. Opnieuw ging er een zenuwachtige steek door mijn buik. Waar bleef hij toch. Het was bijna tijd.
Ik liep naar de woonkamer en wilde op de bank gaan zitten, maar stil zitten lukte op dit moment niet, dus begon ik te ijsberen. Nog 5 minuten en hij was er nog steeds niet. Jake had het er moeilijk mee, dat wist ik, maar om nou niet op de bruiloft van je broer en tevens beste vriend te komen? Toen liep ik naar buiten, het was tijd.
Nog zenuwachtiger dan eerst stond ik onder de met bloemen versierde boog, waar Grace en ik verbonden zouden worden. Toen kwam ze eraan. Even knipperde ik verbaasd met mijn ogen, want dt was Grace zoals ik haar nog nooit gezien had. Met haar ingewikkeld opgestoken haar en haar simpele jurk met blauwe kant was ze op het toppunt van schoonheid.
En die volmaakte schoonheid liep naar mij toe. 'Wil jij, Grace Nora Swan, de wettige echtgenote worden van Alec Matthew Shadows?' Grace keek me liefdevol aan en zei: 'Ja'. Nu was het mijn beurt. 'Wil jij, Alec Matthew Shadows, de wettige echtgenoot worden van Grace Nora Swan?' Ook ik zei ja.
'Dan mag u nu de bruid kussen'. En dat deed ik maar al te graag.
En toen besefte ik pas hoeveel ik van Grace hield. We waren gewoon twee puzzelstukjes, die precies bij elkaar pasten. Maar toen hoorde ik gegil en werd ik uit mijn gelukkige droom geholpen. Boos keek ik om me heen, en zag mijn moeder staan, met haar ogen gesloten en haar mobiel in haar hand.
'Ma, wat is er?' vroeg ik, terwijl ik voor haar ging staan. 'Ma?'. Ze opende haar ogen en fluisterde: 'Hij is weg, hij heeft ons voor altijd verlaten..'
'Wat, waar heb je het over?' Maar een antwoord kreeg ik niet, want mijn moeder barstte in tranen uit.
Ik liep weg, ik kon het niet aan. Wat was dit nou weer voor idiote grap? Is het tegenwoordig normaal om te doen net alsof je dood bent? Jezus, kwam dit van Jake? Omdat hij zo jaloers was?
Ik liep weg, ik kon het niet aan. Wat was dit nou weer voor idiote grap? Is het tegenwoordig normaal om te doen net alsof je dood bent? Jezus, kwam dit van Jake? Omdat hij zo jaloers was?
Maar toen de agenten kwamen en beschreven waar ze hem hadden gevonden, voelde ik het pas. Het was geen grap, volgens de agenten had hij zelfmoord gepleegd door in het water te springen, met andere woorden, zichzelf te verdrinken. Ik zakte in elkaar. Jake, mijn allebeste vriend en broer..