Hoofdstuk 1
Het was een zwoele avond, en Rylan en ik waren net als zo vaak in de speeltuin te vinden. 'Ga je het ze vertellen?' vroeg ik aan Rylan. We deelden alles me elkaar, al jaren waren we beste vrienden. Qua uiterlijk leken we totaal niet op elkaar, want Rylan leek meer op onze vader, terwijl Luna en ik.. tja, op onze oma van vaderskant leken, werd ons altijd vertelt. Maar qua inerlijk waren we precies hetzelfde. Sommige mensen, zoals Luna, vonden het raar dat je zo goed bevriend kon zijn met je bloedeigen broer, maar daar trokken we ons niks van aan.
'Mmm.. ik weet niet.. Hoe zouden ze reageren?' Een paar weken geleden had Rylan me vertelt dat hij op jongens viel. Ik had er natuurlijk niks op tegen, maar onze ouders wisten het nog niet. 'Ze kunnen moeilijker erger reageren dan toen Luna zei dat ze die beurs af ging wijzen en dat ze graag een wereldreis wilde gaan maken..' Luna was een echt alternatief type. Ze had geen enkele echte ambitie, maar haalde wel goede cijfers op school. Vandaar dat ze een beurs had gekregen voor de beste universiteit in de omgeving, maar Luna die geen zak om een goede opleiding gaf, had hem afgewezen.
En hoe onze ouders gereageerd hadden.. Toen ze hoorden dat ze die beurs kreeg, waren ze ongelofelijk trots geweest.. En toen Luna hem vervolgens afwees.. Zacht uitgedrukt waren ze boos en ook erg teleurgesteld geweest. 'Als ze net als bij Luun zouden reageren.. Man, wat zou ik me dan klote voelen..'
'Ry, ze kunnen toch niet zo reageren.. Kijk, wat Luun deed was.. Nou ja, laten we het maar op lichtelijk gestoord houden.. Als ik zo'n beurs had gekregen, zou ik hem echt niet hebben afgewezen, maar helaas..' Rylan was in gedachten verzonken. 'Weet jij al wat je.. nou, wat je later wil..?' Ik zuchtte en keek voor me uit. Wel eens had ik erover nagedacht, maar ik wist dat ik hem pijn kon doen met de waarheid. Aan de andere kant, hij vertelde me ook alles, en als het door zou gaan.. Ik besloot om het nu te vertellen, het waren toch slechts plannen.
'Ik.. Nou, ik heb er wel eens aan gedacht om naar.. naar Appaloosa Plains te verhuizen.. Het is een rustig dorp, en.. nou ja, ik wil graag kinderen.. en misschien ook wel een paardenranch.. Ik wil gewoon niet dat mijn kinderen hier in de stad opgroeien'. Rylan staarde voor zich uit. 'Dus dan zien we elkaar niet meer?'
Voordat ik antwoord kon geven, plofte Luna neer op de laatste schommel en zette zich af. 'Zo mensen, nog iets leuks gebeurd?' Rylan zat nog steeds voor zich uit te staren. Fijn, ik had er nu al een puinhoop van gemaakt. 'Nou, we zaten over later te praten..' Luna trok een wenkbrauw op. 'Hebben jullie nog plannen dan? Ik dacht dat jullie hier bij pa en ma zouden blijven wonen..' Ik haalde mijn schouders op. 'Ik wilde misschien naar Appaloosa Plains verhuizen..'
'Dus dan blijven pa en ma alleen hier? Ik ga nog steeds op wereldreis, en Rylan volgt jou natuurlijk'. Toen stond ze op. 'Maar ja, jullie zeggen toch niks, dus dan kan ik net zo goed gewoon weg gaan'.
'Ry, dat is niet eens zo'n slecht idee! Waarom ga je niet gewoon mee naar Appaloosa, dan kunnen we samen een ranch oprichten, en leuke jongens spotten en..' Als Rylan meeging zou alles perfect zijn. Rylan keek me aan, met een mengeling van ongeloof en woede. 'Dus dan krijgt Luna gelijk, dan volg ik je gewoon als je hondje?' Verbrouweerd keek ik hem aan. 'Dus.. dus je blijft hier?' Hij haalde zijn schouders op. 'Ik weet het niet.. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen..' Na dat gezegd te hebben stond hij op en liep weg. Mijn ogen vulden zich met tranen, maar ik hield ze tegen.